Forum dyskusyjne

RE: Brak akceptacji dziecka z poprzedniego zwiazku

Autor: mimbla1   Data: 2023-02-25, 13:15:46               

Anno,
tak z psychologicznego punktu widzenia to postawa Twojego męża jest sztywna, skala jego reakcji nieadekwatna do sytuacji oraz, co chyba najgorsze oraz w dalszej perspektywie bardzo źle rokujące, mąż jest zamknięty na dialog z Tobą w tej sprawie. Konflikt istniejący już teraz będzie narastał aż do wybuchu, konflikty wpychane "pod dywan" tak mają.
Po 10 latach nie da się obronić teza, ze w grę wchodzą bieżące, zdrowe i naturalne emocje męża. Postawa, którą obecnie prezentuje oznacza, że jest człowiekiem pielęgnującym swoją niechęć, decydującym w oparciu o własne lęki oraz ewidentnie ma problem w komunikacji, bo blokuje rozmowę na ważny dla Ciebie temat, jest niezdolny do otwarcia na kompromis oraz podjął arbitralną i jednostronną decyzję dotyczącą kształtu waszego życia rodzinnego.
Podstawą dobrego związku jest komunikacja, rozmowa. Oraz ... otwartość na kompromis.

Pytałam Cię, jak widzisz to dalej, w kontekście na przykład małżeństwa syna, narodzin wnuków i ewentualnych relacji z synem i jego rodziną. Wprawdzie nie odpowiedziałaś (nie ma obowiązku, nie musisz :)), ale sądzę, że to pytanie zauważyłaś.

Gdybyś po rozważeniu całej sytuacji Ty uznała, że dla Twojego małżeństwa lepiej będzie, gdy syna do domu zapraszała nie będziesz, sytuacja byłaby inna. Ty do takiego wyboru masz pełne prawo. Tyle że decyzja i inicjatywa powinny być Twoje. Jeśli mąż to na Tobie wymusza oczekując podporządkowania jego decyzji to już nie jest ok. W tej sprawie powinna zaistnieć rozmowa, może wiele rozmów oraz...kompromis jakiś. W nauczaniu katolickim nazywa się to uczciwością małżeńską.
Ty masz prawo zrezygnować z zapraszania syna do domu, ale mąż nie ma prawa Ci zakazywać tego - jeśli ma to być wspólnota małżeńska. Bo do zakazywania on racjonalnych podstaw nie ma, nie ta skala.

Z tego co piszesz Twój syn nie zszedł na drogę przestępczą, nie jest zdeklarowanym i zdemoralizowanym do spodu kryminalistą. Gdyby tak się miało stać, to już by po 10 latach było wiadome.
Czy rozmowa z kapłanem coś pomoże? Kapłan to człowiek zatem wiele zależy od konkretu, jeśli trafisz na mądrego to pomoże. Jeśli na niemądrego - może zaszkodzić. Może sięgniesz po teksty katolickiego nauczania dotyczące budowania wspólnoty małżeńskiej w związku sakramentalnym, sporo tego jest w necie.. Tak na teraz to wydaje się, że jest coś w waszym związku, co lepiej ruszyć przed złożeniem sakramentalnej przysięgi. Czy w obecnym stanie spraw Ty możesz z czystym sumieniem złożyć małżeńska przysięgę? Już w tej chwili masz, uczciwie rzecz ujmując, pretensje do męża i jest między wami konflikt w sprawie syna. Co się zbuduje na konflikcie?

Powołałaś się na słowa starej, mądrej kobiety, że "małymi kroczkami" Takież same "stare mądre kobiety" wiedzą, że jeśli narzeczony ma jakąś cechę to miał ją będzie i Ty tego nie zmienisz. Co najwyżej on coś zmieni jeśli życie to na nim wymusi.

Odpowiedz

Sortuj:     Pokaż treść wszystkich wpisów w wątku