RE: 39 lat i fatalne, ustawione przez rodziców życie.

Autor: zulek85   Data: 2023-09-17, 12:39:10               

Tak mądrze piszesz, że mam do ciebie jeszcze jedno pytanie.

Jesteś kobietą, więc być może inaczej to postrzegasz, ale jestem ciekaw twojego zdania.

To już będzie chodziło zapewne o podejście do życia a przede wszystkim gdybanie ale zobaczymy.

Jeżeli chodzi o rozwód, to ludzie mają różne powody. Myślę że najczęściej jednym z nich jest to że z perspektywy mężczyzny, to kobieta czyli żona mu nie pasuje. Powodów jest zapewne tyle ile mężczyzn na świecie.

Ja też tak sobie oczywiście gdy bałem, że gdybyśmy się rozeszli, to wreszcie mógłbym znaleźć sobie kobietę, która będzie wyglądała tak jak chce, uprawiała ze mną seks tak jak chce, no może mielibyśmy wspólne poczucie humoru, zainteresowania, i wiele innych.

Tutaj na chwilę przerwę i wstawię taki jeden mały, a wielki moim zdaniem element o którym zupełnie zapomniałem pisząc to wszystko.

Otóż na studiach poznałem dziewczynę, imieniem Klara. To była dziewczyna za którą powiedzmy uganiałem się przez te pięć lat studiów, bo była to bardzo dziwna znajomość. Dziewczyna była specyficzna, niby jakoś tam się widywaliśmy po przyjacielsku, ale jednocześnie spędzała noce u mnie w mieszkaniu w Warszawie kiedy tam byłem. Jednocześnie podobno miała i nie miała chłopaka. Ubierała się na czarno, a jej zainteresowania to była Formuła 1. niby mówiła że nie chce mieć dzieci, potem okazało się że tak naprawdę chyba miała chłopaka przez ten czas kiedy u mnie bywała. Dwa razy była u mnie na działce nad jeziorem w miejscowości położonej przy moim mieście, 180 km od Warszawy. Była nieco otyła, a może po prostu miała trochę nadwagi czy grube kości. Długie czarne włosy z niewielkimi czerwonymi, jak ona to nazywała karmi nowymi końcówkami. Świetnie z nią spędzałem czas, i tu najważniejsze: sądzę że byłem zakochany. Myślę że przeżyłem prawdziwą miłość, jak tak teraz patrzę z dzisiejszej perspektywy. Jeszcze dzisiaj nieraz o niej myślę, zastanawiam się co obecnie robi, a już na pewno najczęściej myślę o niej kiedy przychodzą mi te negatywne myśli na temat obecnej mojej żony. Przez to że była taka niby trochę otyła, podobno trzymała nóż jakiś pod poduszką jak byliśmy na tej działce, chociaż w sumie nie zastanawiałem się i nie wiem czy to prawda, to rodzice oczywiście od razu że jak jest otyła to nie. Dużo późniejszym czasie miałem jakąś tam przygodę w moim rodzinnym mieście z dziewczyną która No i już naprawdę była trochę otyła to pamiętam jak rodzice moi to krytykowali. Mają jakąś awersję do osób które są otyłe. Nie tak znowu długo przed moim ślubem, a na pewno już po zaręczynach z moją obecną żoną, ona napisała do mnie jeszcze sms-y czy bym się nie zastanowił nad tym wszystkim. Jednakże tak jak napisałem wcześniej i ta nasza znajomość była dosyć dziwna i myślę że odebranie tego sms-a wprost jest błędne. Nie do końca można stwierdzić o co na pewno jej chodzi. To relacja między nami to zawsze były jakieś takie obiecanki-cacanki.

Mimo wszystko za każdym razem jak o niej myślę, wchodzi tutaj jakiś racjonalizm. Obecnie mam tradycyjną żonę, która pierze gotuje, zajmuje się dziećmi. Mieszka w moim mieście, gdzie jest również moja firma. Natomiast będąc Klarą nie wiem co by przyszłość przyniosła kropka pewnie byłbym gdzieś w Warszawie. Być może bez dzieci. Być może wiedlibyśmy jakieś takie jakby "wolne" interesujące życie. Problem jest taki że z perspektywy tego co miałem w głowie na tamten czas, to na pewno to nie wchodziło w grę. Z jakiegoś powodu zawsze myślałem o tradycyjnym modelu rodziny, że tak musi być i że takie prowadzenie jakiegoś bardziej nieustadkowanego, nie unormowanego życia jest niewłaściwe. Dzisiaj już tak nie patrzę, chociaż też nie na 100%.

Wracając do tematu moje pytanie brzmi: czy rozwód ze względu na gonienie za jakimś króliczkiem, to wyraz niedojrzałości i braku racjonalności czy moja obawa przed nieznanym i być może przed porażką (bo podobno wielu po rozwodzie szuka kolejnej, i kolejnej, i tak dalej), czy też może sugerowanie się właśnie tym że wielu po rozwodzie już kompletnie kładzie życie i nigdy nie mają już tak dobrze jak mieli.

Taka rozkminka na niedzielę :)

Odpowiedz