Reklamy
Gorące wiadomości
Model biopsychospołeczny w praktyce lekarskiej
W ostatnich latach coraz większe znaczenie w opiece medycznej zyskuje model biopsychospołeczny. Badaniem praktycznych aspektów tego podejścia zajmują się psycholodzy zdrowia ze Śląskiej Akademii Medycznej oraz z Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi.
Tradycyjny biomedyczny model opieki zdrowotnej określa stan zdrowia w odniesieniu do negatywnych mierników takich, jak śmiertelność, umieralność, zapadalność na choroby, absencja chorobowa, niepełnosprawność. George Engel opisał model biopsychospołeczny, który poszerza model biomedyczny o czynniki i uwarunkowania psychologiczne, społeczne i kulturowe wpływające na powstawanie choroby.
- Engel zwrócił uwagę, że zmiana biochemiczna nie przekłada się bezpośrednio na chorobę. Pojawienie się choroby jest konsekwencją interakcji różnorodnych czynników sprawczych na poziome molekularnym, indywidualnym i społecznym - wyjaśnia dr Dorota Merecz z Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi. - Zgodnie z obserwacjami, zmiany o charakterze psychicznym mogą w pewnych okolicznościach prowadzić do problemów zdrowotnych o charakterze somatycznym, a wraz z upływem czasu oddziaływać na procesy biochemiczne. Jak wykazał Engel obecność zaburzeń biologicznych nie wyjaśnia znaczenia doświadczanych symptomów. Na takiej podstawie nie można wnioskować jakimi umiejętnościami powinien odznaczać się klinicysta aby zebrać stosowne informacje i dobrze je wykorzystać w procesie leczenia.
- Model biopsychospołeczny jest zarówno filozofią opieki klinicznej, jak i praktycznym przewodnikiem klinicznym. Filozoficznie rzecz ujmując, jest sposobem rozumienia tego, jak wiele struktur, od społecznych po molekularne, oddziałuje na cierpienie i chorobę - dodaje dr Merecz. - Na poziomie praktycznym, jest sposobem rozumienia subiektywnego doświadczenia pacjenta jako znaczącego czynnika decydującego zarówno o postawieniu prawidłowej diagnozy, spodziewanych efektach leczenia i samej opieki medycznej. W 1946 r. WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) przyjęła nową definicję zdrowia, opartą na modelu biopsychospołecznym, który zakłada, że: zdrowie to nie tylko brak choroby czy kalectwa, ale pełny dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny.
Zespół z Zakładu Psychologii Śląskiej Akademii Medycznej - dr Kamilla Bargiel-Matusiewicz, Agata Krupska i dr Anna Trzcieniecka- Green - skoncentrowały się w badaniach nad psychologicznym aspektem kontaktu lekarz-pacjent, będącym konsekwencją całościowego-biopsychospołecznego podejścia do pacjenta.
- Nawiązanie kontaktu z chorym jest jednym z najważniejszych zadań personelu medycznego - podkreślają badaczki - Doskonalenie umiejętności porozumiewania się z pacjentem przyczynia się do poprawy jakości kontaktu z chorym oraz skuteczności terapii. Według psychologów zdrowia znajomość podstawowych metod pomocy psychologicznej i zasad komunikowania jest niezbędna w praktyce klinicznej.
Opublikowano: 2008-01-26
Źródło: Onet.pl
Zobacz więcej wiadomości
Żaden Czytelnik nie napisał jeszcze swojego komentarza. Napisz swój komentarz